Persaepe quidem, atque bene scio omnes qui hoc intellegistis mecum
consentietis, profani nobis ipsis interrogant qua de causa oporteret linguis mortuis
studere. Nolim plura addere ad rationes de linguis classicis apprehendendis,
quas spero iam vobis sat notas esse. Confiteor autem mihi faciliores esse
discendi illas linguas mortuas uiuis. Qua re nescio, sed ita fit. Quamprimum
autem dicendum est viam mortuorum me non sequi. Id est, linguas et Latinam et
Graecam usque tempto natura discere.
Aliquid simile accidit mihi cum inceperim linguam Sanskritam colere motu
proprio, quae, iam lectores moneo auidosque hanc viam persequendi, difficillima
mihi videtur omnium quibus me tinxi. Usus sum methodo uiuo mihi praebito quodam
cum libro. Ille libellus mihi valde similis videtur Athénaze siue LLPSI. Attamen consecutiones hoc libro utendi non tam bonae sunt, hoc subito discipulus
notat, propter ipsam difficultatem iacentem
hac lingua. Tamen asseverare possum illas consecutiones longe abesse ab aliis nactis
cum methodo contra naturam. Etiamsi arduum, modo uiuo versari in Sanskrita lingua
semper meliora proserit.
Mortuas uiuentes studendas, ut opinor. Fateor enim non tam felix euenisse
dum studebam lingua Graeca hodierna. Haec scilicet nobis praebita uiua, multis
cum loquentibus multis in locis. Eam puto multo faciliorem linguis mortuis, cum
nobis liceat uiua uoce audire garrireque aliis cum loquentibus natalibus.
Sed, si proferre deberem primam an alteram discendo, sine dubio illam Sanskritam
anteponerem. Credo multo iocosius esse lingua mortua loqui et scribere quam
uiua, ubi multi natura te excellere possunt, ullo cum studio. Tandem, linguae mortuae aptiores videntur ad motu proprio studendum pedetemptim.
Credo enim hoc studium sponte ipsius fructus dulciores
praebere discipulo quam classibus adire. Hoc autem e quique pendet.
0 comentarios:
Publicar un comentario